In Nederland herdenken we op 4 mei alle Nederlandse slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog in Europa en in Zuidoost-Azië. Sinds 1961 herdenken we ook de slachtoffers (militairen en burgers) die stierven in oorlogssituaties en bij vredesoperaties waarbij Nederland betrokken was na de Tweede Wereldoorlog.

De Nationale Herdenking is direct na de Tweede Wereldoorlog ontstaan en vindt altijd plaats op de avond voorafgaand aan 5 mei. In eerste instantie was de organisatie in handen van particuliere commissies. Eind 1987 werd het Nationaal Comité 4 en 5 mei ingesteld.

In alle gemeenten in Nederland zijn herdenkingen bij een plaatselijk oorlogsmonument en verloopt de herdenking op de volgende manier:

• De Nederlandse vlag (zonder wimpel) hangt halfstok van 18.00 uur tot zonsondergang
• 19.58 uur het Taptoe-signaal
• Tussen 20.00 en 20.02 uur is iedereen 2 minuten stil
• Na 20.02 uur activiteiten, zoals kransen en bloemen leggen en defilé.

De Nationale Dodenherdenking vindt elk jaar traditioneel op de Dam in Amsterdam plaats. Op 4 mei stonden 60 veteranen en 40 actief dienende militairen uit de vier verschillende krijgsmachtonderdelen in een erehaag op de Dam, tijdens de Dodenherdenking. De veteranen in de erecouloir staan symbool voor de inzet voor internationale vrede, vrijheid én veiligheid.

Maar ook in de regio Kennemerland zijn er elk jaar diverse herdenkingen

De centrale herdenking begon zaterdagavond om 18.30 uur in de St. Bavokerk op de Grote Markt. Om 19.10 begon daar de stille tocht naar het monument “Man voor het Vuurpeloton” aan de Dreef. Burgemeester Jos Wienen hield een toespraak.
Dit jaar hadden een aantal veteranen zich opgegeven om bij deze herdenking aanwezig te zijn.

Ook bij het monument de ‘Treurende vrouw’ bij de St. Bavo Kathedraal aan de Westergracht was een herdenking. Wederom was het dit jaar een ingetogen, maar stemmige ceremonie, waarbij twee scholieren gedichten oplazen en het verhaal rondom de gebeurtenis werd verteld met het benoemen van de namen van de gefusilleerden. Een veteraan was samen met de Natres opgesteld als militaire erewacht en de ceremoniemeester (Léon) van de herdenking is ook veteraan.

De centrale herdenkingsbijeenkomst in de gemeente Bloemendaal ging afgelopen zaterdag om 18.00 uur van start in het pand van Publieke Werken aan de Brouwerskolkweg 2 in Overveen. Een klein uur later begon de stille tocht van ongeveer 40 minuten naar de Eerebegraafplaats aan de Zeeweg.

In Bloemendaal was ook nog een tweede herdenkingsbijeenkomst bij het monument op het Wildhoefplantsoen.

Aan de Vrijheidsdreef in Heemstede bij het oorlogsmonument vond de centrale herdenking plaats. Scholieren droegen gedichten voor en burgemeester Falgun Binnendijk hield een afsluitende toespraak.

Op verschillende locaties in de gemeente Velsen vonden afgelopen zaterdag de jaarlijkse herdenkingen plaats. Met kransleggingen, gedichten en stiltemomenten werden de slachtoffers herdacht. Locaties als Begraafplaats Duinhof, Westerbegraafplaats, Tata Steel, en Plein 1945. Zoals op de foto hierboven werd een krans gelegd door André, Martin en Jorgen).

De centrale herdenking van Zandvoort was bij het monument aan de van Lennepweg/Linnaeusstraat. Voorafgaand was er om 19.00 uur een herdenkingsbijeenkomst in de Protestantse Kerk (Kerkplein) en op 19.30 een stille tocht richting het monument aan de Linnaeusstraat.

Op 4 mei stonden enkele veteranen uit Kennemerland, met het Veteranen Search Team, stil bij de dodenherdenking op het Nationaal Ereveld in Loenen. Op dat Ereveld liggen bijna 4000 Nederlandse oorlogsslachtoffers begraven, militairen, verzetsmensen maar ook burgers. Nederlanders die de pech hadden dat ze op het verkeerde moment op de verkeerde plek waren.

Langs deze weg wil ik die veteranen die acte de présence gaven op de verschillende locaties in Kennemerland bedanken voor hun inzet. Ondanks het vochtige weer kan er teruggekeken worden op mooie en waardige herdenkingen, met vertegenwoordiging van de veteranen uit Kennemerland. Om diegenen te eren die ervoor zorgden en ook nu nog zorgen, dat wij nu in vrijheid kunnen leven.

Herdenken – en daarmee ook vieren – blijft onverminderd belangrijk. Belangrijk om je te beseffen dat de vrijheid waarin we leven niet vanzelf is gekomen. Je er bewust van te zijn dat anderen zich voor onze vrijheid hebben ingezet en inzetten. Zelfs met gevaar voor eigen leven. Vroeger én nu.

Vrijheid is natuurlijk, maar niet vanzelfsprekend. Die vrijheid wordt nog dagelijks bevochten. Bedenk je dat de Tweede Wereldoorlog of de vredesmissies waaraan Nederland deelneemt misschien niet jouw oorlog zijn. Zij zorgden en zorgen wel voor jouw vrijheid. Die vrijheid moeten we koesteren. Met elkaar. Hopelijk volgend jaar met nog meer veteranen.

Op dat wij niet vergeten!