Rond het dragen van uniformen door post-actieve militairen bestaat al lange tijd onduidelijkheid, met name over het gebruik van het Gevechtstenue (GVT). De Nederlandse Reservisten Federatie Krijgsmacht heeft hierover verduidelijking gevraagd aan de Commandant der Landstrijdkrachten (C-LAS).

Uit de reactie van C-LAS blijkt het volgende:

  • Gewezen militairen met minimaal 15 dienstjaren behouden het recht om de uniformen te dragen waarvoor zij draagrecht hadden op het moment van hun ontslag uit de dienst. Dit geldt niet alleen voor het Dagelijks Tenue (DT), maar ook voor het GVT en eventuele aanvullende uniformen uit het pakketrecht.
  • Bij het verlaten van de dienst moet de militair de Persoonsgebonden Uitrusting (PGU), inclusief het GVT, inleveren. Het DT mag men wel behouden. Dit verschil heeft in het verleden voor verwarring gezorgd.
  • Wie het GVT wil blijven dragen, moet vóór dienstverlating een verzoek indienen om het pakketrecht te mogen behouden. Wordt dit goedgekeurd, dan mag men het GVT ook na de dienst behouden. Na ontslag uit de dienst kunnen er géén nieuwe pakketrechten meer worden toegekend of uniformen worden verstrekt.

Belangrijke restricties

Het recht geldt uitsluitend voor de uniformen die men daadwerkelijk mocht dragen bij het verlaten van de dienst. Het is niet toegestaan om nieuwere of gemoderniseerde uniformen te dragen.

Voorbeeld: wie bij ontslag het GVT Woodland mocht dragen, mag níet overstappen naar het GVT NFP. Hetzelfde geldt voor het DT: zo bleef LGEN Meines het DT-63 dragen en stapte hij nooit over op het DT-2000.

In de praktijk

Voor gewezen militairen met langer dan 15 dienstjaren betekent dit dat zij bij gepaste gelegenheden hun GVT of DT mogen dragen. Denk hierbij aan:

  • deelname en ondersteuning bij de Tweedaagse Militaire Prestatie Tocht;
  • de Netherlands International Shooting Competition;
  • reünies, herdenkingen of veteranenactiviteiten (zowel vanuit Defensie als bij lokale of verenigingsactiviteiten).

Zo blijft het uniform een zichtbaar teken van verbondenheid, erkenning en trots – ook na actieve dienst.